Zdarza się czasami, że nasze decyzje finansowe są podejmowane pod wpływem emocji, a więc nie do końca przemyślane. Wchodzimy na stronę internetową banku, wypełniamy wniosek i w ciągu kilku godzin na naszym koncie pojawia sie pożądana kwota. Kupujemy wymarzony sprzęt, ustawiamy go w przygotowanym miejscu… i zaczynamy się zastanawiać. Czy, aby na pewno dobrze się stało, że kupiliśmy kolejną ładną, lecz nie do końca potrzebną rzecz? Czy pożyczka była rzeczywiście potrzebna?
Czy można zrezygnować z zaciągnietej pożyczki?
Odpowiedź brzmi: tak. I w zasadzie wpis niniejszy mógłby się właśnie do tego krótkiego stwierdzenia ograniczyć. Mógłby, gdyby nie szereg warunków, o których konsument powinien wiedzieć, chcąc wycofać się z zaciągniętych zobowiązań.
Aby zrezygnować z pożyczki, klient nie musi w szczególnie wyrafinowany sposób argumentować swojej decyzji przed instytucja finansową, do której z wnioskiem się zwraca. Niezależnie od tego bowiem, czy doszedł do wniosku, iż nie będzie w stanie zwrócić pozyczonej kwoty na czas, czy po prostu go nie stać lub też zwrócił uwagę, że pożyczka jest niezgodna z warunkami zobowiązania, które znajdują się w umowie, klient ma prawo do wycofania się z umowy.
Kiedy możemy zrezygnować?
Według obowiązujących regulacji prawnych pożyczkobiorca decydujący się na kredyt konsumencki, a więc na zacięgnięcie zobowiązania do kwoty 255 550PLN lub też jej równowartości może odstąpić od umowy pożyczkowej w ciągu czternaście dni od jej zawarcia. W tym czasie, powinien złożyć w instytucji finansowej, która pożyczki udzieliła stosowne oświadczenie. Istotnym jest, że pożyczkobiorca nie musi podawać w nim żadnych przyczyn swojego postępowania. Rezygnacja może być podyktowana każdym nawet z punktu widzenia banku nieistotnym powodem. Czternastodniowy okres przewidziany na złożenie wniosku o odstąpieniu od kredytu/pożyczki jest terminem zagwarantowanym przez przepisy ogólnie obowiązujące. Oznacza więc, że nie może być krótszy. Instytucje finansowe natomiast, realizując strategie marketingowe mające przyciągać klientów, niejednokrotnie okres ten wydłużają. Pamiętajmy zatem, aby podpisując umowę, dokładnie zbadać wszystkie jej detale, zwłaszcza zaś daty i terminy. W przypadku innych niż czternastodniowy terminów oferowanych przez daną instytucję pożyczkową, muszą być one jasno określone w umowie.
W sytuacji, gdy podejmiemy decyzję o rezygnacji z usługi pożyczkowej/kredytu oraz działając zgodnie z unormowaniami ustawy o kredycie konsumenckim prześlemy stosowny formularz, wówczas pożyczkodawca nie będzie miał prawa podważyć naszej rezygnacji z umowy, a my będziemy zobowiązani do oddania całej pożyczonej kwoty w ciągu 30 dni od złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy.
Pamiętajmy jednak, iż w sytuacji, gdy przekroczymy określony umową czas rezygnacji z pożyczki, będziemy musieli wywiązać sie z zobowiązań zgodnie z postanowieniami podpisanej z instytucją pożyczkową umowy.
Składamy wniosek
Powiedzieliśmy sobie nieco wyżej, by skutecznie zrezygnować z pożyczki, należy w przewidzianym przepisami i umową terminie przesłać na adres instytucji pożyczkowej stosowny wniosek. Co jednak wniosek taki powinien zawierać? Otóż dokument powinien zawierać wszystkie standardowe i podstawowe informacje charakteryzujące zarówno dłużnika, jak i pożyczkę, którą zaciągnął. Po pierwsze więc, dokument należy zatytułować jako ”Odstąpienie od umowy”. Po wtóre natomiast podać w nim nasze dane osobowe, numer umowy pożyczki i datę zawarcia umowy. Należy także umieścić jednoznaczne oświadczenie o odstąpieniu od umowy pożyczki, numer umowy pożyczki, jej wysokość, okres kredytowania, a także informację, kiedy środki wpłynęły na nasze konto bankowe. Nie zaszkodzi również powołać się na 5 rozdział Ustawy o kredycie konsumenckim.
Elementem procesu rezygnacji z zaciągnietej pożyczki jest zwrot jej w całości na konto pożyczkodawcy w ciągu trzydziestu dni od dnia, kiedy złożyliśmy oświadczenie o odstąpieniu od kredytu.
Rzeczywistość niezgodna z umową
W sytuacji, gdy studiując zapisy umowy dojdziemy do wniosku, że warunki na jakich pożyczka została udzielona różnią się od tych opisanych w dokumencie, również może być to powodem odstąpienia od umowy. Rezygnacja może być złożona listownie, drogą elektroniczną lub ustnie, jednak odpowiedź od banku czy firmy pożyczkowej musi być nam dostarczona w formie pisemnej, w tym elektronicznie, o ile na taka formę komunikacji wyrazimy zgodę. Instytucje pożyczkowe zazwyczaj udostępniają gotowe wnioski, niemniej jednak możemy dokument taki przygotować samodzielnie. Wystarczy jedynie pamiętać, aby zawierał on zestaw podstawowych informacji opisujących zarówno pożyczkobiorcę, jak i zobowiązanie oraz detale wskazujące na niezgodność z umową. Do informacji tych należą więc nasze dane osobowe oraz numer umowy pożyczkowej i data zawarcia pożyczki. Opis zastrzeżeń dotyczących usług świadczonych przez pożyczkodawcę, a także skany dokumentów, na które się powołujemy w celu udowodnienia niezgodności pożyczki z umową i żądania, których spełnienia oczekujemy od pożyczkodawcy.
Umowy bywają nie tylko bardzo długie, ale również nieczytelne dla osób niezwiązanych zawodowo z prawem. Jeśli mamy wątpliwości, co do ich treści, poprośmy pożyczkodawcę o wyjaśnienia. Jeżeli doszliśmy do wniosku, iż usługa/produkt, jego charakter oraz warunki na jakich został dostarczony jest różny od zapisu w umowie, zrezygnujmy z niego. Pamiętajmy jednak, aby przed złożeniem wniosku upewnić się, że nasze podejrzenia mają oparcie w stanie faktycznym.